Het artikel dat ik nooit heb durven schrijven

Het is alweer ruim zes jaar geleden dat ik koos voor het ondernemerschap. Na meer dan 20 jaar in corporate organisaties, waarvan de langste tijd als leidinggevende, was ik ongemerkt toch een beetje wereldvreemd geworden. Als je voor honderden mensen verantwoordelijk bent in een organisatie, werken die “strepen op je schouder” soms zonder dat je het je realiseert. Ik herinner me een project waarover ik al een tijdje niets had gehoord en wat bleek toen ik erover navroeg? Het project was opgedoekt omdat ik er een paar kritische vragen over had gesteld en men had daarom maar besloten om er mee te stoppen “Want Jaco vindt het toch niks”. Maar dat was dus nooit mijn bedoeling geweest. Hoe anders werd het toen ik ondernemer werd.

Verbinding?

Ik werd mede-eigenaar bij een bestaand consultancybureau dat nu COURIUS heet. Naast mijn kwaliteiten werd er daarbij ook gerekend op het netwerk dat ik zou inbrengen. En dat leek me logisch. Vol vertrouwen ging ik mijn netwerk benaderen. En wat bleek: mensen die ik altijd dag en nacht kon bellen in het vertrouwen dat ze direct opnamen, waren nu niet bereikbaar en belden soms niet eens terug. Wat had ik deze mensen aangedaan?  Hoe kon ik me nu zo vergissen in onze relatie? Nachten heb ik wakker gelegen. Wat voelde ik me kwetsbaar. Temeer omdat ik zelfs in de tijd dat ik voor meer dan 1000 mensen verantwoordelijk was me geen enkel moment kon herinneren dat ik iemand niet had teruggebeld, hoe lastig of ongelegen het ook was. En ik durfde mijn gevoelens ook niet te delen. Want intussen gebeurde er iets anders en dat is dat, de mensen waar je wel koffie mee gaat drinken of lunchen, je vooral gaan uitleggen hoe fantastisch het met ze gaat.

“Ik had het idee dat ik in een soort levend Instagram/Facebook van mensen stapte die alleen maar hun successen deelden. ”

Dus ja, ook ik was vooral druk om uit te leggen hoe fantastisch het met me ging. Ik kom straks op de lessen die ik hierbij heb geleerd, maar laat me er voor nu maar even in zwelgen.

Doorbraak

En ja, natuurlijk waren er ook de successen. Soms uit onverwachte hoek. “Jij moet eens met mijn man praten”, van iemand waar ik het nooit van had verwacht, heeft ons bureau in de afgelopen 6 jaar al meer dan 20 opdrachten opgeleverd bij de organisatie waar hij een belangrijke functie bleek te hebben. En sommige mensen in mijn netwerk waren echt heel actief voor me aan het zoeken naar commerciële kansen.

Maar er waren twee andere zaken die mij van de echte onzekerheid af hielpen. Ten eerste, ik begon te snappen dat veel mensen in mijn netwerk in eenzelfde carrousel draaiden. Veel ZZP-ers waren per saldo aan het hopen dat ik voor hen een opdracht had. En vroegen impliciet of expliciet of ik een klusje voor ze had. Later heb ik er ook met mensen over gesproken en het bevestigd gekregen. Wat gun ik startende ondernemers dat ze al vanaf het begin van hun ondernemerschap weten wat ik door schade en schande heb moeten leren. Bij deze!

En ten tweede had ik intussen een intern proces doorgemaakt. Ik had bijvoorbeeld de lat veel hoger gelegd dan mijn nieuwe compagnon deed. Ik leerde begrijpen dat juist omdat de relatie zo goed is, het soms moeilijk is uit te leggen waarom een bedrijf andere keuzes maakt dan voor jouw bedrijf.

Dat sommige mensen gewoon liever niets zeggen dan je direct moeten afwijzen, en dat dat soms wel maar niet per se iets over jezelf zegt.

Dat jij wel kunt beslissen dat je nu consultant of trainer bent, maar dat je netwerk je nog ziet door een oude bril.

Dat niet iedereen je aardig vindt.

En dat ik domweg niet goed had uitgelegd wat ik nu precies kan en wil.

Kortom, ik kreeg steeds scherper waar ik gewoon zelf nog wat te leren had en waar het niet direct iets over mij zei. Dat gaf me rust. Het zorgde voor meer verbinding met mezelf en van daaruit werd het ook veel makkelijk om de verbinding met anderen te versterken. Ik verwijs hier graag naar de bestseller Verbindend vermogen van auteur Marco Buschman. Het zou me zeker geholpen hebben als ik toentertijd dat boek had gelezen.

Lessen ondernemerschap

Als ik echt lef zou hebben gehad, dan had ik dit artikel zes jaar geleden geschreven. Dat had het voor mezelf en mijn omgeving een stuk makkelijker gemaakt. Nu COURIUS zo succesvol is, is het misschien ook makkelijk praten. Maar geloof me, ik vind het nog steeds spannend om op te schrijven. En in het kader van beter laat dan nooit, hieronder toch enkele tips die ik tegenwoordig geef aan startende ondernemers die mij om advies vragen:

• Kijk niet in je netwerk wie de belangrijkste baan heeft, maar wie er tot je “fanclub” behoort.
  Die mensen kunnen vaak meer voor je bewerkstelligen dan je je realiseert.
• Ga voor netwerkgesprekken met mensen die jou energie geven.
  Als je iemand leuk vindt, dan is het meestal ook andersom zo. En dat leidt tot veel meer dan al die plichtmatige netwerkgesprekken.
• Maak goed duidelijk wat je precies doet en zoekt.
  Want als jij “iets met coaching of training” doet dan wordt het ook lastig voor je netwerk om jou te pitchen.
• Kijk met een bepaalde mildheid naar de ander.
  Soms is het hun eigen onzekerheid of onhandigheid waardoor ze stoer of afstandelijk doen.
• Stel je kwetsbaar op!
  Investeer in jezelf en laat je netwerk zien waar je onzeker over bent.
• Lever fucking goed werk af.
  Daarmee scoor je een naam en vervolgopdrachten!

Ik ben benieuwd of je dit herkent en ik kijk uit naar je reactie.

Over de auteur

• 16 mei 2019
/ door
• Jaco van der Tang

Ik ben Jaco van der Tang, Managing Partner bij COURIUS, auteur en gastdocent bij onder meer de Haagse Hogeschool en Hogeschool Rotterdam. De drie passies in mijn leven: werk, sport en gezin, strijden continu om voorrang. Als deze passies in balans zijn (en dat betekent niet altijd drie x 1/3) dan ben ik gelukkig. En geluk is een mooi uitgangspunt om zelf goed werk te leveren en dat ook aan anderen over te dragen. Lees verder