Salaris, waardering en werkgeluk
Uren liep ik door de platenzaak om de elpee uit te zoeken die ik het allerliefste wilde hebben. En als de aankoop uiteindelijk was gedaan, liep ik naar huis alsof ik een klomp goud had gedolven. Jaren later kon ik zoveel (inmiddels) cd’s kopen als ik wilde, maar dat gevoel kwam nooit meer terug.
Zo is het ook met salaris. Iedereen wil altijd meer, maar de waardering ervoor neemt af. Als iemand fulltime 3.000 euro bruto per maand verdient, dan is dat grofweg 20 euro per uur. Weinigen zullen zich afvragen of ze ook ieder uur dat bedrag waard zijn en daadwerkelijk verdienen voor hun baas.
Salarisschalen
Veel grote bedrijven werken met salarisschalen. Hierdoor zitten oudere medewerkers vaak aan het eind van hun schaal. Eén keer heeft een medewerker me in vertrouwen genomen en letterlijk gezegd: ”Ik hoef eigenlijk niet meer mijn best te doen, want ik zit al aan het einde van mijn schaal”. Maar ook mensen die dit niet zeggen kunnen datzelfde uitstralen. Ik probeer dan altijd met ironie te vragen of ze iedere maand per de 20e nog wel een bedrag op hun bankrekening ontvangen en of ze vinden dat het terecht is dat het bedrijf daar maximale inzet voor terugverlangt. Capgemini vroeg anno 2013 een loonoffer van zijn oudere medewerkers van 5%-30%. De stelling is dat het salaris niet meer in verhouding is tot de geleverde meerwaarde. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar in dit soort bedrijven zijn de jongeren vaak al veel verder dan hun oudere collega’s. Waarom dan die traditionele salarisverhoudingen?
Arbeidsvoorwaarden
Naast salaris kan je ook andere componenten arbeidsvoorwaarden ontvangen. Ik denk dan direct aan de leaseauto. Eén van mijn grootste ergernissen als manager. Altijd wil iemand een paar euro over zijn leasebedrag heen. Een tip voor alle managers die een leaseauto hebben: Neem genoegen met wat je kunt krijgen van het leasebedrag dat je is toebedeeld. Het is het niet waard om je te verlagen tot een bedelsessie naar je leidinggevende voor een paar euro per maand. Die moet je bewaren voor de echt belangrijke momenten.
Variabele beloning werkt niet
Persoonlijk ben ik niet positief over variabele beloning. Ik snap de gedachte erachter, maar het werkt niet. De bonus is gekoppeld aan de behaalde resultaten. Die resultaten zijn weer van van alles en nog wat afhankelijk. Het is nog maar de vraag of je beste medewerker ook daadwerkelijk de hoogste bonus ontvangt. In mijn ervaring leidt variabele beloning tot teleurstellingen bij wie de bonus niet krijgt, maar regelmatig ook bij wie hem wel krijgt. En als je een aantal jaren achter elkaar een bonus ontvangt, dan wordt het ook een soort een verworven recht. Op dat inkomen worden de uitgaven in het huishouden gebaseerd. Wat dan te doen als je een jaar geen bonus ontvangt? Wat zegt dat over de waardering die je krijgt en voelt?
Teveel betaald krijgen
Ten slotte het ergste dat een manager naar mijn mening kan overkomen: teveel betaald krijgen. Dat lijkt leuk, maar het is heel vervelend. Weten dat je meer krijgt betaald dan dat je waard bent, kan verlammend werken. Durf je nog wel te zeggen waar het op staat? Durf je op zoek te gaan naar een nieuwe baan? Mensen blijven soms tientallen jaren ergens werken omdat ze zoveel verdienen, terwijl ze het niet meer naar hun zin hebben. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen na hun ontslag ineens nieuwe energie krijgen? Ze gaan voor zichzelf beginnen, of gaan werken in een heel andere sector.
Kom in actie
Wacht niet op je ontslag. Neem jezelf serieus en doe waar je goed in bent en wat je leuk vindt. De helft van de tijd dat je niet slaapt ben je aan het werk. Mag het dan een beetje leuk zijn? Dat salaris komt vanzelf.
Andere leestips
0 antwoorden
Stuur mij een e-mail als er vervolgreacties zijn.Stuur mij een e-mail als er nieuwe berichten zijn.