Optimale team performance vraagt om verbindend leiderschap
20 juni, World Productivity day, zag ik zaterdag in mijn agenda staan. Dan vraag ik me van alles af: Wie mag dat bepalen (en krijgt het kennelijk zover dat het standaard op kalenders komt)? En belangrijker, waar slaat dit op? Nou dat laatste heb ik opgezocht, en…….het slaat nergens op, tenminste dat vind ik. Maar goed, het gaf me toch een haakje om de afgelopen dagen te prakkiseren over het onderwerp productiviteit. Hieronder de tussenstand in mijn denken. Ik ben benieuwd naar jouw visie erop.
Ik zal je de mogelijke trauma’s van de economielessen op je middelbare school besparen, door productiviteit hier niet wetenschappelijk te ontleden. Voor dit artikel mag je denken aan wat voor jouw bedrijf relevant is: aantal declarabele uren, aantal opgeleverde producten of afgehandelde dossiers etc. Mij gaat het in dit stuk om het benodigde leiderschap om de productiviteit te optimaliseren.
Wat maakt een team het beste team?
Vanuit COURIUS deden we bij honderden teams de “Beste-team-oefening”. Wij vroegen wat de ingrediënten waren van het beste team waar de teamleden ooit in hadden gezeten. Er worden dan altijd productiviteitskenmerken genoemd als: een goed businessplan, voldoende budget, competente teamleden en dergelijke. Maar er worden ook verbindingskenmerken genoemd zoals: plezier, vertrouwen, respect, kwetsbaarheid en dergelijke. In de beste teams zijn zowel productiviteitskenmerken aanwezig als verbindingskenmerken. Sterker nog, de lijst met verbindingskenmerken neemt ten opzichte van de productiviteitskenmerken meestal dubbel zoveel ruimte in bij deze oefening. Als we vervolgens vragen hoeveel tijd er in het huidige team aan verbinding wordt besteed, dan blijkt dit aspect er vaak bekaaid vanaf te komen. Bij wijze van spreken moet de kerstborrel en een jaarlijks dagje “op de hei” wel genoeg zijn. En dat is het natuurlijk niet………………
Mijn ervaring is dat bijna alle leiders weten dat het belangrijk is om medewerkers “in de juiste stand” te krijgen. Modetermen hieromheen zijn bijvoorbeeld bevlogenheid, passie, flow en energie. Anyway, you got the picture….. En vaak lukt dit ook best aardig. In economisch goede tijden worden autonomie en vertrouwen gratis uitgedeeld en gepresenteerd als visie van de organisatie. Maar o wee als het tij omslaat!
Situationeel vs Verbindend Leiderschap
Begrijp me goed ik weet heus wel dat bij acute situaties er soms situationeel ander leiderschap nodig is. Ik schreef hier eerder over in dit artikel . Maar daar doel ik nu niet op. Ik zie dat leiders investeren in verbindingskenmerken vooral inzetten als een handigheidje: “Als er dan toch tijd en geld voor is, laten we daar dan ook eens wat mee doen.” Het echte geloof dat verbinding het fundament en de versneller is van alle productiviteitsdoelstellingen ontbreekt. Zodra het even tegen zit worden de touwtjes aangetrokken, is er van zelfsturing geen sprake meer, en wordt het adagium “vertrouwen is goed, maar controleren is beter” gehanteerd. Als je er niet echt in gelooft, dan voelen je mensen dit en zullen ze dus ook altijd met een bepaalde reserve hun werk doen. Ik ben benieuwd of jij met heel je hart kunt loslaten vanuit het vertrouwen dat dit jouw organisatie verder gaat helpen. En zo niet, door welke overtuigingen word je hierin belemmerd? Durf je dat te onderzoeken in plaats van excuses te zoeken?
Hoe staat het met jouw verbinding?
We maakten er een zelftest over toen 3 jaar geleden de bestseller Verbindend Vermogen uitkwam. Het werken aan een gezonde vorm van zelforiëntatie is een belangrijke factor voor een goede en duurzame verbinding met de ander, je team, je organisatie en de wereld. En van daaruit bereik je krachtige en duurzame resultaten. Is onderling vertrouwen iets dat je bezighoudt of spelen er vertrouwensvraagstukken binnen je team? Je kunt altijd contact opnemen of een vraag of observatie (anoniem) delen onder dit artikel. Of ontdek wat we je mogelijk kunnen bieden op het gebied van teamontwikkeling. Dat is namelijk een van onze specialisaties.
0 antwoorden