Bezieling op de werkvloer

10 augustus 2015

/ door

Coen van Veenendaal

Vanmorgen zat ik naar een ongelooflijk inspirerend interview met de Canadese astronaut Chris Hadfield te kijken. De bezieling straalde van het scherm af en zijn verwondering over de schoonheid en grootsheid van wat hij meegemaakt had tijdens zijn ruimtereis, waren tastbaar. Wat zijn mensen toch mooi als ze vol passie, vol bezieling zijn. Mijn idealistische kant denkt dan gelijk: ‘Hoe mooi zou de wereld zijn als we allemaal datgene doen waar we passie voor hebben, datgene waar ons hart sneller van gaat kloppen?’

Realistisch?

Chris Hadfield is zonder twijfel een man met bezieling. Mooi om hem ook te horen vertellen dat hij die droom al had toen hij 9 was, toen er nog helemaal geen Canadezen naar de ruimte gingen. Hoezo realistisch? Dromen zijn niet realistisch en hoeven dat ook helemaal niet te zijn, liever niet zelfs.

Ik heb het voorrecht gehad om een aantal dagen met Wubbo Ockels door te brengen en bij hem zag ik diezelfde verwondering. Ook Wubbo heeft zijn leven geweid aan het waarmaken van zijn dromen, vooral ook nadat hij uit de ruimte is teruggekeerd. Wellicht is het geen toeval dat astronauten zo vol passie zijn over hun vak. Het is natuurlijk de ultieme kinderdroom en je moet bereid zijn heel veel op te offeren om je droom werkelijkheid te maken. Toch denk ik niet dat dit alleen voor astronauten weggelegd is.

Doorgaan met wat niet leuk is?

Zo blij als ik word van bezielde mensen, zo jammer vind ik het als ik mensen dingen zie doen waar ze zichtbaar niet gelukkig van worden. Natuurlijk begrijp ik dat er allerlei redenen zijn waarom je soms even met wat minder zin werkt dan andere momenten.

Chris Hadfield zegt het in het interview heel scherp: “Met mijn vrouw heb ik afgesproken dat als je 2 dagen opstaat om met tegenzin naar je werk gaan, het tijd wordt een andere baan te zoeken.” Dat is best scherp gesteld, zeker in deze tijd, maar wel heel mooi. Youp van ’t Hek zei iets soortgelijks over huwelijken in zijn oudejaarsconference van 1989: “Als iedereen nu daarheen zou gaan waar hij eigenlijk zou willen zijn, heb je binnen 2 uur extra verkeersinformatie”.

Blijkbaar accepteren we dat we niet helemaal op de goede plek zitten. Accepteren we een zekere erosie in het plezier en onze ambities ten aanzien van hoeveel voldoening ons werk en ons leven kan bevatten. Geen kind droomt van een saaie baan waar hij verplicht 8 uur per dag 5 dagen per week moet doorbrengen. En dat tot je 65, excuus 67 jaar oud bent. Ongelooflijk dat de regering zomaar kan besluiten dat we 2 jaar langer moeten doen wat we eigenlijk nu al helemaal niet meer leuk vinden!

Het betaalt wel goed!

Natuurlijk overdrijf ik graag een beetje, maar het idee is duidelijk. Een aantal jaren geleden sprak ik een commercieel directeur van een grote multinational. De crisis had zijn toch al niet zo leuke baan, de druk van corporate headquarters was elk kwartaal genadeloos, nog heftiger gemaakt. Ruim 30 minuten hoorde ik zijn klaagzang aan; zijn sales waren niet gemotiveerd, zijn IT afdeling leverde niet de juiste cijfers aan, de budgetten werden geknepen waardoor hij nog minder kon doen voor klanten en aan de andere kant zetten zijn klanten ook enorme machtsmiddelen in om de prijzen verder uit te knijpen. Na dit aangehoord te hebben vroeg ik hem of hij zijn baan nog wel leuk vond? Hij keek me aan en zei: “Nee, maar het betaalt wel goed!”

Bezieling op de werkvloer

Er zijn natuurlijk heel veel mensen en steeds meer bedrijven waar hele andere manieren van samenwerking gezocht en gevonden worden. Het inspirerende voorbeeld van Ricardo Semler bij Semco in Brazilië krijgt steeds meer navolging. Een bedrijfsstructuur waar de bezieling en passie van mensen gebruikt wordt om betere resultaten te halen. Finext uit Voorburg is zo’n organisatie waar geen bazen meer zijn. ‘Dat kan niet!’, hoor ik u zeggen. Nou het werkt daar als een dolle.

Laatst heb ik een prachtige presentatie van Wim Heuvelman mogen bijwonen tijdens Inspire2Lead. Je kunt niet anders dan geïntrigeerd zijn door dit compleet nieuwe model. Resultaat is wel een breed gedragen verantwoordelijkheid en mensen die al hun creativiteit en professionaliteit kwijt kunnen, simpelweg omdat er minder regels en meer ruimte is. Andere inspirerende voorbeelden zijn Google, Zappos en Mindvalley. Stuk voor stuk bedrijven die op zoek gegaan zijn naar de bezieling van hun mensen. Bedrijven die minder strak vasthouden aan organisatie en meer ruimte geven voor bezieling en inspiratie. Dat is moeilijker of wellicht NIET te managen. Nou, mooi moment om alle managers uit hun lijden te verlossen en ze weer gewoon aan het werk te zetten ;-)

Bezieling… actie graag!

Sinds vorig jaar heb ik mijn idealistische ideeën over bezieling op de werkvloer gedeeld met een aantal professionals om me heen. Mensen die stuk voor stuk met ongelooflijk veel liefde doen waar ze goed in zijn. Mensen die gaan glimmen als ze het over hun dagelijkse bezigheden hebben. Want laten we eerlijk zijn, dan zijn mensen toch op hun mooist? Als mensen met stralende ogen vertellen waar ze mee bezig zijn. Ik word daar acuut blij van en dan maakt het me niet uit of het een accountant, een tandtechnieker, een moleculair bioloog of een ICT expert is.

De gesprekken hebben geleid tot een prachtige samenwerking aangezien we het idealisme allemaal wel herkenden. Sinds de zomer van 2013 bespreken we met elkaar hoe je bezieling weer terugkrijgt in organisaties. Ik zeg bewust ‘terugkrijgt’ want het is er natuurlijk ooit geweest, alleen verdwijnt het in heel veel gevallen. We hebben avonden met elkaar gedeeld hoe je dit kunt realiseren. Ook hebben we nagedacht over onze eigen bezieling. Als je gaat samenwerken moet dat in een vorm zijn die de eigen bezieling versterkt en niet uitdooft. Prachtige gesprekken en hele inspirerende ideeën borrelden op en ons enthousiasme werd opgepikt door mensen waar we mee spraken in het bedrijfsleven.

Bezieling in de organisatie

Momenteel zijn we met 3 bedrijven bezig om de bezieling in de organisatie te vinden en de samenwerking zo te laten verlopen dat het vuurtje steeds heftiger gaat branden, of zoals we als metafoor gebruiken, alle instrumenten met elkaar de mooist mogelijke symfonie laten klinken. Ons doel is om iedereen net als Chris Hadfield een professionele voldoening te laten ervaren die geweldig is. Elke dag met volle energie uit je bed springen, blij met weer een inspirerende werkdag.

Wat is jouw bezieling? We lezen het graag in een reactie onderaan dit artikel :-)